Schaamte en Intens geluk

Daar zijn we dan weer. Weer een aantal dagen voorbij en vanuit thuis wordt alweer gevraagd wanneer de volgende update komt. Bij deze dus! In de afgelopen dagen weer veel beleefd en veel meegemaakt.

Dag 3.
Wat een dag. Smorgens lekker ontspannen bij het zwembad en toe kwam lebou ons ‘s middags ophalen. Daar begon het avontuur van vandaag! Eerst verschillende stukken van de stad gezien. De grote sportwinkels, dure auto winkels en verschillende winkelcentrums. Na dit allemaal gedaan te hebben en weer verschillende nieuwe mensen ontmoet te hebben was het al 5 uur, Wat gaat de tijd snel! Dus wij dachten dat we zullen nu wel naar huis gaan. Maar lebou had andere plannen!

Oftewel we stappen om 5 uur in de auto en gaan naar Johannesburg! Het zuiden van Johannesburg wel te verstaan. De familie van Lebou woont hier namelijk. Na 45 minuten rijden komen we aan en worden we met open armen ontvangen door de familie. Lebou loopt met ons door de straten en we worden van alle kanten aangesproken, en iedereen wil ons leren kennen. Op een gegeven moment lopen we het huis binnen van een “wijze vrouw”(stom, ik weet haar naam niet meer!) Ze wordt gelijk een soort moeder figuur voor ons en spreekt hele mooie woorden over ons en de toekomst. Wauw! Gaaf! Hierna lopen we wat door de straten en we komen opeens op het idee om te gaan voetballen. Tja, waarom niet? Kevin heeft een voetbal gekocht in de winkel vanmiddag dus we besluiten een potje straatvoetbal te gaan doen met de locals in de straten van Johannesburg. Hoe vet is dat! Het enige wat we hebben zijn 2 bakstenen als doeltjes en een bal maar het is meer dan genoeg. We zijn lekker bezig en er ontstaat een van groep mensen die kijken en we besluiten het interessanter te maken. 5 rand voor elke goal(50 cent in Nederland). Hierna is iedereen zo belachelijk fel en gedreven dat er dus 0 keer gescoord wordt. Na 30 minuten bikkelen in 25 graden hebben we er genoeg van en ploffen we neer op de grond. Net optijd om de zonsondergang te zien! (zie foto). Hierna nemen we afscheid van de vader en het broertje van Lebou. Die ons gelijk uitdagen de volgende keer terug te komen en dan spelen we met grotere teams en eten we daar ‘braai’ ’s avonds(bbq). Dit wordt alsmaar beter en beter. Om ongeveer 8 uur gaan we op de terugweg. We pikken een lekker Zuid-Afrikaans biertje mee en maken het ons gemakkelijk. Op deze terugweg is Lebou ons ‘Sotho’ aan het leren. De taal die ze hier spreken naast Zuid-Afrikaans en Engels. Wij dachten dat we direct naar huis zouden gaan, maar Lebou heeft weer andere plannen, We slaan af bij de studenten accomodaties en gaan langs bij wat vrienden van hem. Ze nodigen ons gelijk uit en zijn echt geweldig stuk voor stuk. Heerlijk los en meegaand. Ik hou ervan! Na nog wat gedold te hebben met de vrienden van Lebou is ook hij eindelijk klaar om het een nacht te noemen en brengt ons naar huis. Wat een dag en wat een ervaringen! Ki ylo robele! Oftewel ik ga slapen. Ik ben kapot!

Dag 4
En ik maar denken dat gisteren een mooie dag was. Maar vandaag mag er ook meer dan zeker zijn! Lebou komt ons ophalen rond een uur of 2. En daar gingen we dan weer. En weer geen idee waar we dit keer zouden belanden. Maar Lebou spreek al snel het magische woord “safari”uit. Daar hebben wij als Hollanders, die niet meer gewend zijn dan een eekhoorn op zijn tijd, wel oren naar! En laat er nu net een klein reservaat 10 minuten rijden bij ons vandaan liggen. En dit park is klein in de ogen van Lebou. Even ter verduidelijking, we hebben 2 uur rond gereden en denk ik 50% van het park gehad. Ja echt super klein ja... Maar wat een geweldig park! Ten eerste hoef je niks te betalen om naar binnen te gaan. Voor krenterige Hollanders en wij als studenten een extra dikke bonus! Maar je mocht ook op de fiets en lopend het park door. In dit park zijn namelijk geen roofdieren of andere gevaarlijke dieren. En mag je dus bijna alles doen wat je wilt.

Na een tijdje rondgereden te hebben en flink wat dieren te hebben gespot rijden we over een pad en een kudde zebra’s steekt echt net voor ons over. Ik denk bij mezelf bekijk het maar. Ik ga die auto uit en zorg dat ik samen met zo’n zebra op de foto sta. Lomp natuurlijk want zodra je de deur op doet zijn ze weg, had je kunnen weten slimmerik! Maar ik draai me snel om een maak een foto van mezelf met de weglopende zebra nog net in beeld. Missie geslaagd! Ditzelfde gebeurt hierna nog een keer. Alleen dan met een giraf. Ditmaal ben ik slimmer en stap een stuk eerder uit de auto zodat dat giraf niet schrikt. En ik weet tot op redelijke afstand te naderen. (Wind in het gezicht zodat ze je niet kunnen ruiken, etc. Heeft al dat Animal Planet kijken toch nog geholpen! Ik voel met net een safari ranger!) En weer heb ik een foto van mezelf met een wild dier erbij, gaaaaf! Deel 1 van de dag zit er hiermee op. We kopen een Skambabi(Zuid-Afrikaans eten waarbij je een groot stuk boord pakt hier friet en 4 verschillende soorten vlees op legt en aan de bovenkant weer afgedekt met brood) en gaan weer ‘on the road’.
Deel 2 gaat verder in een plaatsje vlakbij Vanderbijpark maar omdat ik zo bijster goed ben met namen ben ik dit dus weer vergeten..(Moet toch beter op gaan letten) Een plaats waar er grote verschillen zijn. Van townships(mensen die helemaal niks hebben en in golfplaten huisjes wonen) tot de steenrijke villa mensen. Tijdens het rijden door de townships schaam ik me en tegelijkertijd is het gewoon te mooi om te zien. De mensen die hier wonen hebben niks. Ze weten niet eens of ze elke dag kunnen eten. Maar deze mensen maken overal het beste van en ik heb nog nooit zulke vrolijke en gastvrije mensen gezien. Op dit soort momenten schaam ik me ook een beetje. Als je kijkt naar Nederland, hoeveel mensen wel niet hebben. En dan nog steeds niet tevreden maar vooral nog steeds niet gelukkig zijn. Te slecht voor woorden eigenlijk. Maar dat is tegelijkertijd ook de schoonheid van deze plek. Deze mensen maken van alles het beste en zien nergens obstakels maar alleen maar mogelijkheden. Hier kunnen veel mensen nog wat van leren! Een klein voorbeeld. Op een gegeven moment zijn Kevin en ik samen door een van de townships en we zien 4 jongens allemaal trucs uithalen(of ze proberen het in ieders geval). We besluiten met ze mee te doen. En uiteindelijk krijg je een soort battle. 4 tegen 2. Te oneerlijk voor woorden natuurlijk en we worden keihard afgemaakt. Deze jongens hebben geoefend dat kun je duidelijk zien. Maar gewoon het plezier wat ze uitstralen en waarmee ze rondlopen is ongekend mooi en heeft een onuitwisbare indruk bij me achter gelaten. Dit ga ik nooit vergeten. Wat een dag alweer! En dan zijn we hier pas 4 dagen!

Dag 5/6/7
Dagen 5,6 en 7 waren andere koek. We zijn hier toch om te studeren dus zal je ook ingeschreven moeten zijn op de school en alles wat daarbij komt kijken. Oftewel aan de slag. Maar we merken al snel dat dat allemaal niet zo snel gaat op deze school. Wij zijn namelijk student nummer 4 en 5 die van buiten Afrika hier komen studeren. Oftewel zij moeten er ook aan wennen. Wat we merken is dat het dan wel een universiteit van technologie mag zijn, maar alles gaat met de hand. En het liefste alles nog even 80x kopiëren. Oftewel het duurt best wel even. Na 2 dagen hebben we als het goed is alle papieren binnen en is alles vaak genoeg gekopieerd en wordt het tijd om na 7 dagen hier te zijn eindelijk onze studentenkaart op te halen en eindelijk ons appartement te zien voor de eerste keer. Groot is het niet, maar dat maakt niks uit. Eindelijk een vaste plek voor de rest van onze tijd bij de universiteit. Niet meer uit een koffer leven en gewoon alles op zijn plek hebben. Enige nadeel is dat deze nieuwe appartementen nog geen wifi hebben voor minimaal 1 week. Maar als we dat eenmaal hebben is alles perfect. Oftewel we gaan vanavond onze eerste nacht doorbrengen op onze kamers, voor het eerst zelf koken en maandag gaat het avontuur dan echt beginnen!