Afrika en haar vele gezichten
Door: Milo
Blijf op de hoogte en volg Milo
03 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
De afgelopen weken heb ik toch Afrika en haar vele gezichten nogmaals is goed gezien. Er is namelijk weer flink wat gebeurd. Tentamen periode en saai? Hell no!
Als eerste was het even flink schrikken voordat onze examens begonnen. Ik kwam op een avond terug naar mijn kamer gelopen en zag opeens overal politie bij mijn residence. Maar niet in onze flat, maar in een flat vlak naast ons. Blijkbaar was er een moord gepleegd. Dan schrik je toch wel even. Het grootste probleem wat ik zelf nog had was, hoe ga ik dit in godsnaam aan het thuisfront uitleggen zonder dat iedereen door het dak schiet. Uiteindelijk is dat nog redelijk gelukt denk ik zo, niet moeders? Maar wat er dus is gebeurd is dat een jongen zijn vriendin had vermoord omdat ze vreemd was gegaan. Deze jongen was ook gewoon gepakt en in de gevangenis gegooid. Maar het rare was dat deze dus naar 3 dagen weer vrij was. Geen bewijs? Of zo corrupt als iets? Verder zag je hierdoor ook weer een heel groot verschil met Nederland. In Nederland zou de hele universiteit op zn kop staan en alle mensen erin ook. Hier boeit het niemand wat, zelfs toen het net gebeurd was zaten alle mensen van ons blok gewoon tv te kijken. Ze wisten wat er gebeurd was maar het boeit ze gewoon niks. De dag erna ook, ik ging ergens naartoe en iedereen doet zn dagelijkse bezigheden en niemand is ermee bezig of praat erover. Heel apart. Gelukkig is er nog wel een fatsoenlijke dienst gehad en zelfs bij onze residence hebben ze staan zingen met de kaarsen in de hand. Dat was dan wel weer heel mooi om te zien.
Daarna was het dan tijd voor de tentamens. Ook hier ging het lekker, we hebben een klas van zo ongeveer 60 mensen denk ik. Komen we de tentamen zaal binnen en zijn er dus maar 19 papieren om antwoorden in te vullen. Wut? Nee dat gaat werken, mogen we het met zn 3e maken? Dat vond de beste man geen goed idee dus is hij maar als een razende rinus een stapel extra papieren gaan halen. Slimme keus. Uiteindelijk is verder alles prima gegaan en wacht ik op dit moment op de resultaten, daarbij verwacht ik geen verassingen maar dat is natuurlijk altijd afwachten.
Vervolgens was het 31 mei tijd voor het afscheidsfeest van Kevin en mij. 14 juni gaan we namelijk vertrekken van onze kamers op de universiteit en 31 mei was een dag waarop eigenlijk de meeste mensen die we kende nog in de buurt waren. De meeste mensen gaan na hun tentamens namelijk naar huis toe. Het feest was ongekend geslaagd. Veel mensen die we kende waren er. Mn Afrikaanse dans moves nog is aangescherpt voor thuis en verder flink gelachen en gepraat met bekende. De terugweg was ook goud. Onze taxi was al eerder weggegaan dus ging de eigenaar van de club waar ons feest was ons even naar huis brengen in zn ‘bakkie’. Soort pick-up in Nederland. Enige was dat we nog met 15 man waren. Oftewel 2 mensen op de bijrijders stoel en 13 man in de laadklep. True Africa style! Het leuke is nog als er een politie auto langs komt rijden en er 13 zeg maar gerust aangeschoten jongeren achterin een laadklep hangen/liggen/staan/springen en natuurlijk een spreekkoor opgang komt. In het Zulu klonk het “agent geef me is een biertje, etc.”. Ongeveer de Afrikaanse variant van “Majesteit ga is bier halen” (voor degene die hiermee bekend zijn). De avond werd alleen jammer genoeg nog even ontsiert door wat. Nadat de eigenaar ons had afgezet liepen we terug naar onze kamers zingend enal. Opeens belt de eigenaar op dat er een hele dure fles whiskey is gejat. En eigenlijk het moment dat hij dat zegt zien we iemand met een fles lopen. Nogal verdacht natuurlijk, je komt van een feest af midden in de nacht (of inmiddels al ochtend beter gezegd) en tovert opeens ergens een fles vandaan. Dat kan natuurlijk niet. Dus na wat ondervragen biecht ie op de fles meegenomen te hebben. Nu bleek het helaas niet die dure fles te zijn maar een andere. Er waren dus 2 flessen gejat.. In de tijd dat de eigenaar nodig had om naar ons te komen was de dief hem natuurlijk er heel snel tussenuit genaaid en na flinke discussies tussen ons, de beveiliging, manager en weet ik het wie allemaal kwam er natuurlijk niks uit. Helaas, minpunt van de avond maar buiten dat was het dus helemaal prima.
Inmiddels zit ik nu ook in de laatste maand van mijn avontuur. Tot de 14e zit ik nog op mijn kamer in Vanderbijlpark. Hier ben ik vooral bezig om de minor af te ronden en de juiste papieren mee krijg om dat thuis te kunnen doen. Verder gaan we in deze tijd ook onze vakantie na die tijd regelen. Van 14 t/m 30 juni gaan we namelijk nog een rondreis maken om te genieten van onze laatste momenten in dit mooie land. Hierbij gaan we naar Port-Elizabeth en Kaapstad. Nog even lekker de toerist uithangen en dan zit mijn tijd er hierop. Ik begin ook wel echt weer zin te hebben om thuis te zijn. Familie, vrienden en de liefde! Maar voordat dat gaat gebeuren eerst nog lekker genieten hier!
Tot snel!
X Milo
Als eerste was het even flink schrikken voordat onze examens begonnen. Ik kwam op een avond terug naar mijn kamer gelopen en zag opeens overal politie bij mijn residence. Maar niet in onze flat, maar in een flat vlak naast ons. Blijkbaar was er een moord gepleegd. Dan schrik je toch wel even. Het grootste probleem wat ik zelf nog had was, hoe ga ik dit in godsnaam aan het thuisfront uitleggen zonder dat iedereen door het dak schiet. Uiteindelijk is dat nog redelijk gelukt denk ik zo, niet moeders? Maar wat er dus is gebeurd is dat een jongen zijn vriendin had vermoord omdat ze vreemd was gegaan. Deze jongen was ook gewoon gepakt en in de gevangenis gegooid. Maar het rare was dat deze dus naar 3 dagen weer vrij was. Geen bewijs? Of zo corrupt als iets? Verder zag je hierdoor ook weer een heel groot verschil met Nederland. In Nederland zou de hele universiteit op zn kop staan en alle mensen erin ook. Hier boeit het niemand wat, zelfs toen het net gebeurd was zaten alle mensen van ons blok gewoon tv te kijken. Ze wisten wat er gebeurd was maar het boeit ze gewoon niks. De dag erna ook, ik ging ergens naartoe en iedereen doet zn dagelijkse bezigheden en niemand is ermee bezig of praat erover. Heel apart. Gelukkig is er nog wel een fatsoenlijke dienst gehad en zelfs bij onze residence hebben ze staan zingen met de kaarsen in de hand. Dat was dan wel weer heel mooi om te zien.
Daarna was het dan tijd voor de tentamens. Ook hier ging het lekker, we hebben een klas van zo ongeveer 60 mensen denk ik. Komen we de tentamen zaal binnen en zijn er dus maar 19 papieren om antwoorden in te vullen. Wut? Nee dat gaat werken, mogen we het met zn 3e maken? Dat vond de beste man geen goed idee dus is hij maar als een razende rinus een stapel extra papieren gaan halen. Slimme keus. Uiteindelijk is verder alles prima gegaan en wacht ik op dit moment op de resultaten, daarbij verwacht ik geen verassingen maar dat is natuurlijk altijd afwachten.
Vervolgens was het 31 mei tijd voor het afscheidsfeest van Kevin en mij. 14 juni gaan we namelijk vertrekken van onze kamers op de universiteit en 31 mei was een dag waarop eigenlijk de meeste mensen die we kende nog in de buurt waren. De meeste mensen gaan na hun tentamens namelijk naar huis toe. Het feest was ongekend geslaagd. Veel mensen die we kende waren er. Mn Afrikaanse dans moves nog is aangescherpt voor thuis en verder flink gelachen en gepraat met bekende. De terugweg was ook goud. Onze taxi was al eerder weggegaan dus ging de eigenaar van de club waar ons feest was ons even naar huis brengen in zn ‘bakkie’. Soort pick-up in Nederland. Enige was dat we nog met 15 man waren. Oftewel 2 mensen op de bijrijders stoel en 13 man in de laadklep. True Africa style! Het leuke is nog als er een politie auto langs komt rijden en er 13 zeg maar gerust aangeschoten jongeren achterin een laadklep hangen/liggen/staan/springen en natuurlijk een spreekkoor opgang komt. In het Zulu klonk het “agent geef me is een biertje, etc.”. Ongeveer de Afrikaanse variant van “Majesteit ga is bier halen” (voor degene die hiermee bekend zijn). De avond werd alleen jammer genoeg nog even ontsiert door wat. Nadat de eigenaar ons had afgezet liepen we terug naar onze kamers zingend enal. Opeens belt de eigenaar op dat er een hele dure fles whiskey is gejat. En eigenlijk het moment dat hij dat zegt zien we iemand met een fles lopen. Nogal verdacht natuurlijk, je komt van een feest af midden in de nacht (of inmiddels al ochtend beter gezegd) en tovert opeens ergens een fles vandaan. Dat kan natuurlijk niet. Dus na wat ondervragen biecht ie op de fles meegenomen te hebben. Nu bleek het helaas niet die dure fles te zijn maar een andere. Er waren dus 2 flessen gejat.. In de tijd dat de eigenaar nodig had om naar ons te komen was de dief hem natuurlijk er heel snel tussenuit genaaid en na flinke discussies tussen ons, de beveiliging, manager en weet ik het wie allemaal kwam er natuurlijk niks uit. Helaas, minpunt van de avond maar buiten dat was het dus helemaal prima.
Inmiddels zit ik nu ook in de laatste maand van mijn avontuur. Tot de 14e zit ik nog op mijn kamer in Vanderbijlpark. Hier ben ik vooral bezig om de minor af te ronden en de juiste papieren mee krijg om dat thuis te kunnen doen. Verder gaan we in deze tijd ook onze vakantie na die tijd regelen. Van 14 t/m 30 juni gaan we namelijk nog een rondreis maken om te genieten van onze laatste momenten in dit mooie land. Hierbij gaan we naar Port-Elizabeth en Kaapstad. Nog even lekker de toerist uithangen en dan zit mijn tijd er hierop. Ik begin ook wel echt weer zin te hebben om thuis te zijn. Familie, vrienden en de liefde! Maar voordat dat gaat gebeuren eerst nog lekker genieten hier!
Tot snel!
X Milo
-
03 Juni 2014 - 21:10
Anita Van Berlo:
Ja, de laatste maand is inmiddels alweer aangebroken....
Nog wat laatste dingen regelen, afscheid nemen en dan nog 2 weken genieten van jullie rondreis :-)
Groetjes, Anita -
03 Juni 2014 - 21:10
Anita Van Berlo:
Ja, de laatste maand is inmiddels alweer aangebroken....
Nog wat laatste dingen regelen, afscheid nemen en dan nog 2 weken genieten van jullie rondreis :-)
Groetjes, Anita -
03 Juni 2014 - 21:10
Anita Van Berlo:
Ja, de laatste maand is inmiddels alweer aangebroken....
Nog wat laatste dingen regelen, afscheid nemen en dan nog 2 weken genieten van jullie rondreis :-)
Groetjes, Anita -
03 Juni 2014 - 23:36
Mama:
Hoi Milo,
Nou je moeder was dus wel geschrokken van dat moordverhaal, maar kon er in Nederland niets aan doen, alleen maar hopen dat er verder geen gekke dingen gebeuren.
Het leuke is dat ik dit berichtje nu aan het schrijven ben terwijl ik voor het werk bij een klant in Portugal ben, wat is internet toch een mooi medium.
Laten we hopen dat de punten allemaal goed zijn en geniet nog van de laatste 2 weken vakantie en doe de groeten aan Theo en zijn vrouw, ook van Ome Piet en Tante Anneke Roukens waar we vorige week met Oma Janssen naartoe zijn geweest. Tot gauw en een veilige reis naar huis.
groetjes
mama -
04 Juni 2014 - 08:53
Marry Hazelaar:
Je maakt wel wat mee. Dat moordverhaal had ik al gehoord. Verschrikkellijk.
Hopelijk de rest van je verblijf in Afrika geen rare dingen meer. Geniet ervan en een goede reis
terug. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
